تاثير آموزش گروهي بر اساس برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه بر كيفيت روابط زناشويي

مقدمه: برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه يكي از برنامه هاي غني سازي ازدواج است كه با تاكيد بر ضرورت وجود صميميت، زوج ها را متوجه اهميت ايجاد روابط صميمانه مي كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش گروهي بر اساس برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه بر كيفيت روابط زناشويي انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي و به شيوه پيش آزمونپس آزمون با گروه گواه مي باشد. جامعه پژوهش متشكل از كليه زوجيني بودند كه به سراي سلامت گل ها واقع در منطقه 6 شهرداري تهران در سال 1392 مراجعه نموده بودند. نمونه شامل 20 زوج بودند كه به شيوه نمونه گيري در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفي در گروه هاي آزمايش و گواه جايگزين شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه وضعيت زناشويي گلومبوگراست(GRIMS) 1998 بود كه در مراحل پيش آزمون و پس آزمون تكميل گرديد. برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه در 13 جلسه يك و نيم ساعته به زوجين گروه آزمايش آموزش داده شد، اما اعضاي گروه گواه مداخله اي دريافت نكردند. يافته هاي پژوهش: نتايج حاصل از تحليل كوواريانس تك متغيره نشان داد كه آموزش برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه موجب بهبود كيفيت روابط زناشويي در زوجين گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه در مرحله پس آزمون شده است(F=46.43, P=0.000). بحث و نتيجه گيري: برنامه كاربرد عملي مهارت هاي ارتباط صميمانه در بهبود كيفيت روابط زناشويي زوجين موثر است. مي توان از اين برنامه غني سازي زندگي زناشويي در جهت پيشگيري از بروز مشكلات و بهبود ارتباطات زوجين بهره برد.