نقش باور فراشناختي، استرس ادراك شده و انعطاف‌پذيري‌ شناختي در پيش‌بيني افكار خودكشي نوجوانان پسر

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش باور فراشناختي، استرس ادراك شده و انعطاف پذيري شناختي در پيش بيني افكار خودكشي نوجوانان پسر انجام شد. روش كار: روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري مطالعه كليه نوجوانان پسر مقطع متوسطه شهر اردبيل در سال 13991398 بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي 350 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از ابزارهاي باور فراشناختي (ولز و كارترايت‌هاتون، 2004)، استرس ادراك شده (كوهن، 1983) ، انعطاف پذيري شناختي (دنيس و وندروال، 2010) و افكار خودكشي (بك ، 1991) استفاده شد. داده‌ هاي پژوهش با روش ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 18 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين باور فراشناختي (0.61=r)، استرس ادراك شده (0.64=r) و انعطاف پذيري شناختي (0.57=r) با افكار خودكشي در نوجوانان پسر رابطه معنا داري وجود داشت (p 0.05). همچنين نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه باور فراشناختي 0.32، استرس ادراك شده 0.35 و انعطاف پذيري شناختي 0.22 افكار خودكشي نوجوانان را پيشبيني ميكنند (p 0.05). نتيجه گيري: افكار خودكشي نوجوانان پسر توسط متغيرهاي باور فراشناختي، استرس ادراك شده و انعطاف پذيري شناختي قابل پيش بيني است، بنابراين پيشنهاد مي‌شود كه روانشناسان و مشاوران جهت كاهش افكار خودكشي نوجوانان، نقش باور فراشناختي، استرس ادراك شده و انعطاف پذيري شناختي را مورد توجه قرار دهند.