بررسي اثر ضد باكتريايي عصاره هاي متانولي و استوني گياهان گزنه و آويشن شيرازي بر سويه هاي سودوموناس آئروژينوزا توليدكننده متالوبتالاكتاماز

مقدمه: سودوموناس آئروژينوزا از عوامل عمده عفونت هاي بيمارستاني مي باشد. يكي از راه هاي توسعه داروهاي ضد ميكروبي استفاده از گياهان دارويي مي باشد. با توجه به كاربرد گسترده گياه گزنه و آويشن شيرازي در طب سنتي و اثرات بالقوه اين گياهان قصد داريم اثرات ضد باكتريايي عصاره هاي استوني و متانولي آن ها را روي سودوموناس آئروژينوزا حاوي ژن هاي متالوبتالاكتامازي bla IMP و bla VIM بررسي كنيم. مواد و روش ها: اين مطالعه روي زخم 448 بيمار دچار سوختگي انجام شد. بررسي مقاومت آنتي بيوتيكي با استفاده از روش ديسك ديفيوژن صورت گرفت. براي تشخيص متالوبتالاكتاماز از روش CDDT (ايمي پنم ايمي پنم+EDTA ) و جهت شناسايي ژن هاي متالوبتالاكتامازي از PCR و Sequencing استفاده شد. حداقل غلظت ممانعت كنندگي از رشد(MIC) آنتي بيوتيك ها و عصاره ها به روش رقت در آگار تعيين و گزارش گرديد. يافته هاي پژوهش: 83 سويه به ايمي پنم مقاوم بودند كه 48 سويه با روش CDDT (ايمي پنم ايمي پنم+EDTA )، داراي آنزيم متالوبتالاكتاماز تشخيص داده شدند. از اين تعداد 6 سويه حاوي ژن bla IMP بودند اما هيچ يك ژن bla VIM را نداشتند. اين مطالعه نشان داد كه عصاره هاي متانولي و استوني گزنه و آويشن شيرازي روي سويه هاي سودوموناس آئروژينوزا توليد كننده IMP اثر داشتند. بحث و نتيجه گيري : شيوع سودوموناس آئروژينوزا توليدكننده متالوبتالاكتاماز در بين بيماران بالا بوده و نيز با توجه به مقاومت بالاي آنتي بيوتيكي، استفاده از گياهان دارويي از جمله گزنه و آويشن شيرازي مي تواند اثر خوبي بر روي سويه هاي سودوموناس آئروژينوزا داشته باشد. ولي معرفي آن به عنوان يك تركيب ضد باكتريايي نياز به تحقيقات وسيع تري دارد.