بررسي غلظت سطح سرمي سلنيوم در كودكان مبتلا به تشنج ناشي از تب

مقدمه: تشنج ناشي از تب يك اختلال عصبي شايع در كودكان است. فرضيه هاي مختلفي در مورد استرس اكسيداتيو و هم چنين تغييرات عناصر كمياب و نقش آن ها در پاتوژنز تشنج ناشي از تب وجود دارد. با توجه به نقش محافظتي سلنيوم به عنوان آنتي اكسيدان در سيستم دفاعي بدن، اين مطالعه با هدف مقايسه سطح سرمي سلنيوم در هر دو گروه كودكان سالم و كودكان مبتلا به تشنج ناشي از تب انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه مورديشاهدي مقايسه 36 كودك مبتلا به تشنج ناشي از تب با 36 كودك سالم كه تقريباً در شرايط سني و جنسي يكسان سازي شده بودند انجام گرفت. سطح سرمي سلنيوم با دستگاه جذب اتمي كوره اندازه گيري شد. يافته هاي پژوهش: ميانگين سطح سرمي سلنيوم در گروه بيمار μg/L 28/19±58/89 و در گروه سالم 70/17±09/101 μg/L بود. به طوري كه در تجزيه و تحليل آماري مشاهده شد ميانگين سطح سرمي سلنيوم در گروه بيماران به طور معناداري كمتر از گروه سالم است. هم چنين ميانگين سطح سرمي سلنيوم با پارامترهاي دموگرافيك از قبيل سابقه خانوادگي تشنج، سن، جنس و دماي بدن بيمار رابطه آماري معني داري نشان نداد. بحث و نتيجه گيري: با بررسي يافته هاي مطالعه حاضر مي توان نتيجه گرفت كه در كودكان مبتلا به تشنج ناشي از تب نسبت به گروه سالم كاهش سطح سلنيوم وجود دارد از اين رو محتمل است اين عنصر به عنوان يك فاكتور موثر در ايجاد بيماري تشنج ناشي از تب نقش داشته باشد.