نقش باورهاي فراشناخت و خودكارامدي در پيشرفت تحصيلي دانشجويان

مقدمه: امروزه نظام تعليم و تربيت هر جامعه زيربناي توسعه اجتماعياقتصادي، سياسي و فرهنگي آن جامعه به شمار مي رود وپيشرفت تحصيلي، يكي از شاخص هاي مهم در ارزيابي نظام آموزشي مي باشد.هدف از اين مطالعه بررسي رابطه باورهاي فراشناخت و خودكارامدي با پيشرفت تحصيلي در دانشجويان دانشكده پيراپزشكي فردوس در سال 1395 بود. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود كه در آن كليه دانشجويان دانشكده پيراپزشكي فردوس به صورت سرشماري وارد مطالعه شدند.(نرخ پاسخگويي88% ) با توجه به معيار ورود وخروج از بين 200 پرسشنامه توزيع شده در نهايت 177 پرسشنامه تكميل گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه ي خودكارآمدي تحصيلي مورگان و جينكز و پرسشنامه ي فراشناخت ولز و كرت رايت هاتون استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS18از طريق آمار توصيفي و آمار استنباطي (شامل آزمون كاي دو و همبستگي پيرسون) موردتجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: وضعيت خودكارامدي تحصيلي ، باور فراشناختي و پيشرفت تحصيلي دانشجويان در حد متوسط بود.يافته ها نشان داد بين راهبردهاي فراشناختي و خودكارامدي با پيشرفت تحصيلي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد (P 0/05). همچنين بين باورهاي فراشناختي با خودكارامدي تحصيلي دانشجويان رابطه مستقيمي مشاهده شد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر، با افزايش سطح خودكارآمدي و راهبردهاي فراشناختي در دانشجويان مي توان گامي در جهت پيشرفت تحصيلي آنان برداشت .