بررسي اثر لاكتوباسيلوس رامنوسوس بر كاهش ميزان آفلاتوكسين M1 در ماست پروبيوتيك

مقدمه: روش هاي متداول استريليزاسيون شير قادر به حذف آفلاتوكسين M1 نمي باشند، بنا بر اين بررسي روش هاي بيولوژيكي مانند استفاده از باكتري هاي خانواده اسيد لاكتيك، جهت حذف ياكاهش آن، ضروري به نظر مي رسد. در اين تحقيق توانايي باكتري لاكتوباسيلوس رامنوسوس در ميزان جذب و كاهش آفلاتوكسين M1 در ماست پروبيوتيك در طي زمان ماندگاري بررسي گرديد. مواد و روش ها: غلظت هاي 1/0، 5/0 و 75/0 نانوگرم در ميلي ليتر آفلاتوكسين باقي مانده در مايع رويي نمونه هاي ماست در روزهاي اول، هفتم، چهاردهم و بيست و يكم پساز توليد ماست، توسط روش الايزاي رقابتي تعيين و نتايج توسط كروماتوگرافي مايع باكارآيي بالا تاييد شد. يافته هاي پژوهش: بر اساس نتايج در هر دو نوع ماست معمولي و حاوي باكتري پروبيوتيك، كمترين ميزان pH مربوط به نمونه هاي ماست تيمار شده باغلظت پايين سم(1/0 نانوگرم در ميلي ليتر) بود و بيشترين ميزان آن براي ماست حاوي غلظت بالاي سم(75/0 نانوگرم در ميلي ليتر) به دست آمد. ميزان كاهش پس از 21 روز نگهداري در مقايسه با روز اول، حدود 5/0 سيكللگاريتمي به دست آمد. نتايج گويايآن است كه لاكتوباسيلوس رامنوسوس قادر به جذب بيش از 99 درصد آفلاتوكسين M1 در غلظت 1/0 نانوگرم در ميلي ليتر است، در حالي كه ميزان جذب سم در نمونه هاي آلوده شده با 5/0 نانوگرم در ميلي ليتر حدود 92 درصد و با 75/0 نانوگرم در ميلي ليتر، به حدود 93 درصد رسيد. بحث و نتيجه گيري: يافته هاي حاصل از اين تحقيق نشان داد توانايي لاكتوباسيلوس رامنوسوس زيرگونه GG در جذب مقادير بالاي سم در مقايسه با آغازگرهاي ماست به لحاظ آماري معني دار مي باشد. مقايسه و تطابق نتايج 10 درصد نمونه هاي مورد آزمون به روش كروماتوگرافي مايع با كارآيي بالا با نتايج حاصل از الايزا، نشان داد روش الايزا جايگزين مناسبي براي روش كروماتوگرافي مايع با كارآيي بالا به منظور اندازه گيري ميزان آفلاتوكسين براي كاهش هزينه هاي آزمايش مي باشد.