راندآموزشي شبانه: ابزاري براي ارتقاي آموزش باليني

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف سنجش وضعيت راند آموزشي در ساعات كشيك شب از ديدگاه فراگيران انجام شده است روش بررسي: مطالعه ي حاضر مداخله اي تك گروهي است كه بيمارستان شهيد صدوقي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد انجام شد. جامعه پژوهش شامل اعضاي تيم آموزش شامل دستياران و كارورزان بودند كه به صورت تمام شماري در مطالعه حاضر وارد شدند. در اين مطالعه، مداخله بصورت راندهاي باليني در بخش داخلي و اورژانس در ساعات كشيك شب طراحي و اجرا شد. هر راند با حضور اعضاي تيم آموزشي شامل اتند بخش، يك نفر دستيار ارشد، يك نفر دستيار سال دو، دو نفر دستيار سال يك، و حداقل دو نفر از كارورزان پزشكي برگزار شده است و به طور متوسط يك و نيم ساعت به طول مي انجاميد. براي سنجش وضعيت گراندراند باليني شبانه از پرسشنامه 13 سوالي كه در مطالعه قبلي روانسنجي شده است استفاده شد. داده ها توسط شركت كنندگان بعد از شركت در حداقل سه راند باليني شبانه تكميل شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار آزمون آمار توصيفي (ميانگين،SD ) تحليل شد. نتايج: نتايج برگزاري راند باليني شبانه نشان داد 73% از شركت كنندگان رضايت خود را در راند باليني خيلي زياد و زياد ابراز كردند. ضرورت راند باليني شبانه در فرايند آموزش باليني ، امكان طرح سوال و مشاركت در بحث و نقش راند باليني شبانه در بهبود دانش و يادگيري فراگيران بيشترين مطلوبيت را در بين شركت كنندگان داشته است. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد راند باليني شبانه از ديدگاه فراگيران وضعيت مطلوبي داشته است و آن را به عنوان ابزاري مناسب جهت استفاده در فرآيند آموزش باليني مورد توجه قرار دادند.