تاثير تمرين استقامتي بر مقادير پلاسمايي AGRP و NPY در رت هاي نژاد ويستار

مقدمه: پروتئين وابسته به آگوتي(AGRP) و نروپپتيدY (NPY) نروپپتيدهايي هستند كه در كنترل اشتها نقش دارند. در مورد تاثير تمرين استقامتي بلند مدت بر آن ها مطالعات كمي انجام شده است. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير 16 هفته تمرين استقامتي بر مقادير پلاسمايي AGRP و NPY رت هاي نژاد ويستار بود. مواد و روش ها: 20 سر رت نر نژاد ويستار جوان، با دامنه سني 50 تا 60 روز و ميانگين وزني 10±158 گرم به طور تصادفي ساده به دو گروه مساوي كنترل(تعداد 10 سر) و تمرين(تعداد 10 سر) تقسيم شدند. برنامه تمريني 16 هفته تمرين استقامتي، هر هفته پنج روز متوالي و هر روز به مدت 60-50 دقيقه روي تردميل با سرعت 30-25 متر در دقيقه برابر با شدت 85-65 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي بود. پس از پايان 16 هفته، خونگيري در حالت ناشتا و 24 ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين انجام شد. براي بررسي تفاوت هاي بين گروهي از آزمون t مستقل استفاده گرديد. سطح معناداري نيز P 0.05 در نظر گرفته شد. يافته هاي پژوهش: يافته هاي تحقيق حاضر نشان داد تمرين استقامتي با شدت 85-65 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي باعث افزايش معنادار ميزان AGRP (P=0.001) و افزايش غير معنادار ميزان NPY در رت هاي گروه تمريني در مقايسه با گروه كنترل شد. بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد تمرين استقامتي باعث تعادل منفي انرژي در رت ها ميشود و به منظور جبران اين تعادل منفي انرژي ميزان AGRP پلاسمايي افزايش معنادار و NPYپلاسمايي افزايش غير معناداري(افزايش بيش از 23 درصدي) مي يابد.