بومي سازي ابزار سنجش محيط آموزشي اتاق عمل (STEEM) براي تكنولوژيست هاي جراحي در ايران

مقدمه: آموزش باليني از مهم ترين بخش هاي آموزش پزشكي و پيراپزشكي است كه در محيط باليني، دانشجويان را جهت انجام مهارت هاي باليني آماده مي كند. از آنجا كه ارزيابي محيط آموزش باليني با استفاده از يك ابزار متناسب نقش مهمي در افزايش انگيزش و يادگيري دانشجويان دارد، اين موضوع در خصوص ارزيابي محيط باليني اتاق عمل نيز صادق است. لذا اين مطالعه با هدف بررسي ويژگي هاي بومي سازي ابزار سنجش محيط آموزشي اتاق عمل (STEEM) در دانشجويان كارشناسي پيوسته اتاق عمل در دانشگاه علوم پزشكي ايران و البرز در سال 1397 انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع توصيفي بوده و به شكل مقطعي در دوره زماني تير ماه 1396 تا تير ماه 1397 انجام شد. در اين مطالعه پس از ترجمه و ترجمه معكوس ابزار STEEM، روايي صوري و روايي محتوايي آن توسط پانل متخصصين رشته سنجيده شد. سپس پرسشنامه بين 201 نفر از دانشجويان كارشناسي پيوسته اتاق عمل توزيع شد. روايي سازه ابزار با استفاده از تحليل عاملي اكتشافي و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ و ضريب همبستگي درون خوشه اي بررسي شد. آناليز يافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS 19 صورت گرفت. نتايج: بررسي روايي هاي صوري، محتوايي و سازه منتج به ارائه پرسشنامه STEEM با 5 حيطه و 30 گويه شد كه%55.6 از كل واريانس را پوشش مي دادند. نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه نشان مي دهد كه نسخه فارسي و بومي سازي شده STEEM از روايي و پايايي مناسبي برخوردار است و مي تواند براي سنجش محيط آموزشي اتاق عمل هاي كشور ايران از ديدگاه دانشجويان كارشناسي پيوسته اتاق عمل مورد استفاده قرار گيرد.