ارزيابي تركيب دارو درماني و نورو فيدبك بركاهش شدت علائم صرع در دو بيمار مبتلا به صرع لوب گيجگاهي چپ و مقاوم به درمان شهر اصفهان

مقدمه: صرع لوب گيجگاهي مزيال، شايع ترين سندرم مرتبط با تشنج هاي موضعي پيچيده است كه درمان رايج آن دارو درماني است. پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر بخشي دارو درماني با تركيب دارو درماني و نورو فيدبك بركاهش شدت علائم صرع در بيماران مبتلا به صرع لوب گيجگاهي چپ و مقاوم به درمان شهر اصفهان انجام شد. مواد و روش ها: نمونه اين پژوهش دو نفر از بيماران مبتلا به صرع لوب گيجگاهي چپ و مقاوم به درمان بود كه به صورت نمونه گيري هدفمند از بين كليه بيماران مصروعي كه به مركز صرع مسيح اصفهان مراجعه كردند انتخاب شدند. در اين پژوهش از روش پژوهشي مورد منفرد با طرح MBD يا طرح خط پايه چند گانه استفاده شد، آزمودني ها پس از موقعيت خط پايه، به صورت پلكاني به طرح پژوهشي وارد شدند و طي 30 جلسه مداخله انفرادي، آموزش نوروفيدبك دريافت كردند و دو هفته پس از پايان مداخله، طي سه هفته پي در پي تحت آزمون پيگيري قرار گرفتند. ابزار سنجش پژوهش حاضر، مقياس علائم صرع لوب گيجگاهي بودكه توسط پژوهشگر تدوين شد. يافته هاي پژوهش: يافته ها نشان داد كه مطابق با تحليل ديداري نمودار داده ها، مداخله نوروفيدبك در مورد هر دو آزمودني اثر بخش بوده است (با PND 100 درصد براي آزمودني اول و 90 درصد براي آزمودني دوم) و اين كاهش بعد از سه هفته از پايان مداخله پايدار ماند. بحث و نتيجه گيري: نتايج حاكي از اثر بخشي بيشتر تركيب دارو درماني با نورو فيدبك در مقايسه با دارو درماني در كاهش شدت علائم صرع در بيماران مبتلا به صرع لوب گيجگاهي چپ و مقاوم به درمان بود.