بررسي رابطه ي آگاهي از كدهاي اخلاق و ميزان خطاهاي پرستاري گزارش شده توسط پرسنل پرستاري شاغل در بيمارستانهاي آموزشي درماني شهر بوشهر در سال 1393

مقدمه : اخلاق پرستاري يكي از شاخه هاي اخلاق حرفه اي است كه اخلاقيات را به صورت كاربردي در حيطه ي عمل پرستاري و تصميم گيري هاي اخلاقي وارد مي نمايد.پژوهش حاضر به منظور سنجش ميزان آگاهي پرسنل شاغل در بخش هاي درماني بيمارستانهاي آموزشي درماني شهر بوشهر و ارتباط آن با خطاهاي پرستاري در سال 1393 است. روش كار: مطالعه از نوع مطالعات توصيفي تحليلي با طرح مقطعي مي باشد. جامعه ي آماري شامل كليه ي پرستاران شاغل در بخش هاي درماني بيمارستانهاي آموزشي درماني شهر بوشهر در سال 1393 بودند و 160 نفر وارد مطالعه شدند. نمونه گيري با روش سرشماري بود. براي سنجش ارتباط بين كدها و خطاها از نتيجه همبستگي پيرسون و براي تحليل ساير ارتباطات دموگرافيك از تي تست وآنوا استفاده گرديد. يافته ها: پرستاران در شناخت آگاهي نسبت به كدهاي اخلاقي، 57 درصد ضعيف، 19 درصد متوسط و 24 درصد از شناخت قوي، برخوردار بودند. ميانگين خطاهاي پرستاري 15.38 ±16.82 مشخص گرديد. با بررسي بين ميانگين آگاهي افراد و ميانگين خطاهاي پرستاري از طريق تي تست ارتباط آماري معني داري ديده شد (05/0 P lt;). بين فاكتورهاي جمعيت شناختي، ميزان آگاهي و ميزان بروز خطا ارتباط آماري معني داري وجود نداشت. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش توصيه مي شود كه آموزش اخلاق حرفه اي براي دانشجويان و پرسنل پرستاري و نيز برنامه هاي لازم جهت ارتقاء آموزش اخلاق حرفه اي و كاهش ميزان خطاهاي پرستاري در اولويت قرار گيرد.