بررسي تأثير ليگاتوربندي عصب نخاعي بر بيان ژن نورو تروفين-4 عضلاني در موش‌ هاي صحرايي ويستار نر

مقدمه: نورون هاي حركتي در طناب نخاعي ويژگي هاي انقباضي و ساختاري عضلات را ديكته مي كنند. آسيب به نورون هاي حركتي موجب تغيير الگوي بيان ژن در عضلات مي گردند. با توجه به اين كه نورو تروفين4 (NT4) جهت حيات و علمكرد طبيعي تار هاي عضلاني مورد نياز است، هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير كاهش فعاليت به شكل ليگاتور بندي عصب نخاعي بر بيان ژن NT4 در عضله نعلي است. مواد و روش ها: 10سر موش صحرايي نر نژاد ويستار با ميانگين وزن20 ±250 گرم به دوگروه شاهد سالم (C) و گروه ليگاتور بندي عصب نخاعي (SNL) تقسيم شدند. در طول 6 هفته پس از ايجاد SNL، آزمون هاي رفتاري درد نورو پاتيك در گروه هاي پژوهشي به طور مستمر انجام شد. در پايان هفته ششم تغييرات بيان ژن NT4 در عضله نعلي با تكنيكReal time اندازه گيري شد. يافته هاي پژوهش: آزمون هاي رفتاري نشان دادند كه SNL موجب آلوداينياي مكانيكي و پر دردي حرارتي در گروه SNL مي شود كه اين آستانه كاهش درد در تمام طول تحقيق مشاهده گرديد (05/0 p) هم چنين در مقايسه با گروه شاهد ميزان بيان ژن NT4 عضله نعلي در گروه SNL بالا تر بود (05/0 p). بحث و نتيجه گيري: پژوهش حاضر نشان داد كه كاهش فعاليت به شكل SNL با كاهش آستانه درد و افزايش جبراني بيان ژن NT4 در عضله نعلي همراه است. با اين حال سازوكار ها و پيامد هاي پاتو فيزيو لوژيك اين افزايش نا مشخص باقي مانده است.