تاثير اجراي برنامه مراقبتي بر اساس الگوي سازگاري روي بر آثار خستگي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

زمينه و هدف: سازگاري مناسب با بيماري ام اس مي تواند به كاهش مشكلات بيماران كمك كند. يكي از الگوهاي كاربردي در پرستاري الگوي سازگاري روي است. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير اجراي برنامه مراقبتي بر اساس الگوي سازگاري روي بر آثار خستگي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي 80 نفر از بيماران مبتلا به ام اس به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 40 نفري مداخله و كنترل تخصيص داده شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه Fatigue Impact Scale بود كه پيش و پس آزمون در هر دو گروه تكميل گرديد. مداخله شامل 6 جلسه (2 جلسه آموزش عمومي و 4 جلسه اجراي برنامه مراقبتي بر اساس رفتارهاي ناسازگار) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و توسط آزمون هاي آماري Mann - Whitney براي داده هاي كمي نان پارامتريك، Ttest براي داده هاي كمي پارامتريك تجزيه و تحليل شد. يافته ها: قبل از مداخله، ميانگين نمرات آثار خستگي و ابعاد آن بين دو گروه تفاوت معناداري نداشت. اما ميانگين نمرات آثار خستگي و ابعاد آن بعد از اجراي برنامه مراقبتي بر اساس الگوي سازگاري روي در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل كاهش يافت كه اين كاهش از نظر آماري معنادار بود (0/001 P). نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد كه الگوي سازگاري روي موجب كاهش آثار خستگي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروز مي شود، لذا استفاده از اين الگو توسط پرستاران پيشنهاد مي شود.