ارزيابي اثر گوشي همراه بر آسيب اسكلتي-عضلاني و كينماتيك گردن در كاربران گوشي همراه در پوسچرها و وظايف متنوع

زمينه و هدف: در دهه اخير، گوشي همراه به يكي از پركاربردترين فناوري هاي روز دنيا تبديل شده است كه كاربران آن به دليل استفاده روزافزون از اين ابزار، ساعات بسياري را صرف آن مي كنند. روش كار: اين مطالعه در دو بخش نيمه تجربي و تجربي صورت گرفت. در ابتدا ۹۸ دانشجو در بخش نيمه تجربي وارد شدند و پرسشنامه هاي دموگرافيك و بادي مپ را پيش از كار با گوشي همراه پر كردند. سپس از آنان خواسته شد با گوشي همراه خود به مدت ۲۰ دقيقه وظايف دلخواه را انجام دهند و بار ديگر پرسشنامه بادي مپ را تكميل كنند. در بخش دوم اين مطالعه، ۱۲ زن از گروه نخست براي بررسي خمش گردن به كمك دستگاه موشن كپچر وارد مطالعه شدند. به منظور بررسي آماري نيز از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد. يافته ها: جست وجو در اينترنت و ارسال پيامك از رايج ترين وظايف شركت كنندگان اين مطالعه بود. استفاده از گوشي همراه سبب افزايش درد و ناراحتي در گردن، شانه، شست، ريشه شست و تنار شده است. نتايج مطالعه نشان مي دهد وضعيت نشسته به طور معناداري به افزايش خمش گردن در مقايسه با وضعيت ايستاده مي انجامد. همچنين خمش گردن هنگام در دست گرفتن گوشي همراه به صورت دودستي و همچنين حين تايپ كردن افزايش مي يابد. نتيجه گيري: كاربران گوشي همراه براي زمان طولاني حركات تكراري را در پوسچر ثابت داشتند و تصور مي شود كه اين فاكتورها در افزايش احتمال بروز اختلالات اسكلتي-عضلاني تأثيرگذارند.