بررسي فراواني ژن glmM در افراد با تست آنتي ژن مدفوعي مثبت عليه هليكو باكتر پيلوري (HPSA) و ارتباط آن با نوسانات سرمي سيتوكاين هاي TNF-α و IL- 1β

مقدمه: glmM يكي از ژن هاي شايع در هليكو باكتر پيلوري مي باشد كه معمولا براي تشخيص آلودگي افراد به از نمونه هاي بيوپسي معده به روشPCR ، از اين ژن به عنوان ژن هدف استفاده مي شود. در اين مطالعه به بررسي ميزان شيوع ژن glmM در نمونه DNA هاي مدفوعي و ارزيابي ارتباط آن با نوسانات سطح سرمي TNF alpha; و IL 1 beta; پرداخته شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه از 84 نمونه در دو گروه افراد با تست HPSA مثبت و منفي مراجعه كننده به آزمايشگاه هاي شهر ايلام، نمونه هاي خون و مدفوع دريافت شد. براي برسي حضور ژن glmM از نمونه هاي مدفوع افراد DNA استخراج و از روش مولكولي PCR استفاده شد و در ادامه سطح سرمي سيتوكاين هاي مورد نظر با استفاده از كيت هاي اختصاصي به روش الايزا اندازه گيري و نتايج به كمك آزمون هاي آماري، مورد آناليز قرار گرفت. يافته هاي پژوهش: پس از آناليز داده هاي حاصل از تحقيق مشخص شد كه فراواني ژن glmM در نمونه هاي افراد با تست آنتي ژن مدفوعي مثبت 23/8 درصد است و بين حضور اين ژن در مدفوع و نوسانات سطح سرمي TNF alpha; و IL 1 beta; در سرم خون رابطه معني داري وجود دارد (0/05 P). بحث و نتيجه گيري: با توجه به داده هاي حاصل از تحقيق مي توان گفت كه حضور ژن glmM با نوسانات هر يك از متغيير هاي HPSA، TNF alpha; و IL 1 beta; در ارتباط بوده و با افزايش هر واحد HPSA و IL 1 beta; احتمال حضور ژن در مدفوع بالا مي رود كه اين مهم پيش آگهي بيماري ها با فرم ويرولانس باكتري به روش هاي سرولوژي و مدفوعي را مطرح مي سازد.