شناسايي و بررسي سفره‌هاي سيستان و بلوچستان (با تاكيد بر ساختار بافت و نقش‌مايه‌ها‌)

سفره دست بافته‌‌اي كاربردي براي تهيه نان و تناول غذا است كه در مناطق متعدد روستايي و ايلات عشاير توسط زنان بافته مي‌شود. استان سيستان و بلوچستان از مناطق مهم سفره‌بافي از نظر روش بافت و نقوش اين دستبافته است.د روند نزولي توليد سفره كه متاثر از شرايط زيست محيطي، اقتصادي، تغيير ساختار زندگي و ناديده انگاشتن ظرفيت‌هاي بومي هنر زنان اين خطه است، فراموشي بخشي از هويت فرهنگي و اجتماعي هنر اين منطقه را به همراه داشته است لذا، اين مطالعه براي نخستين بار با هدف بررسي ساختار بافت و نقش‌مايه‌هاي سفره‌هاي سيستان و بلوچستان انجام شده است.جمع‌آوري اطلاعات به كمك مطالعه ميداني و كتابخانه‌اي، و روش پژوهش توصيفي تحليلي است. نتايج نشان مي‌دهد ساختار بافت سفره‌ها به سه روش گليم بافي، تلفيقي (گليم دورو و پيچ بافي) و چرخي‌باف است. طرح كلي سفره‌ها محرمات، كف‌ساده، ترنجي و واگيره‌اي، و پانزده نگاره سفره‌‌ها شناسايي گرديد. بيشترين كاربرد نگاره‌ها در معناي جاودانگي و باران‌خواهي به‌كار رفته است.