بررسي امكان مداخلۀ «دموكراتيك» در رويكردهاي مشاركتي هنر معاصر با نگاه به نمونه هايي از اكتيويسم هنري

مقالۀ حاضر به امكان حضور دموكراتيك مخاطب در هنرهاي مشاركتي مي پردازد و اين موضوع را در نمونه هايي از اكتيويسم هنري بررسي مي كند. چارچوب نظري مقاله بر مبناي نظريات والتر بنيامين دربارۀ هنر دموكراتيك و ژاك رانسير دربارۀ ارتباط بين هنر و سياست بنيان گذاشته شده و در پي جستجوي ويژگي هاي دموكراتيك هنر مشاركتي در دو نمونۀ جنبش انسان ايستاده در تركيه به عنوان يك كنش سياسي هنري، و همچنين دهكدۀ هنرها و علوم انساني در ايالات متحد به عنوان نوعي فعاليت اجتماعيهنري است. ضمن مقاله ويژگي هاي سياسي و دموكراتيك اين نمونه ها بر مبناي چارچوب نظري طرح شده مورد بررسي قرار مي گيرد و توضيح داده مي شود كه چطور اكتيويسم هنري با رويكرد مشاركتي امكان مداخله و مشاركت برابر را براي مخاطب فراهم مي كند و همچنين به چه دلايلي اين فعاليت ها اساساً مي بايست فعاليت هنري محسوب شوند.