خوانش تك اُسطور‌ه‌اي تصاوير اسكندر

ميل به جاودانگي و ناميرايي يكي از مهم ترين دغدغه هاي فكري بشر در طول تاريخ بوده كه همواره اين آرزو در قالب روايات، شخصيت هاي ديني، اسطوره اي و قالب هاي گوناگون ادبي، هنري متجلّي گرديده است. از جمله مهم ترين تجلّي هاي هنري ـ ادبي اين ميل در فرهنگ و منابع ايراني ـ اسلامي بازنمود تصويري داستان اسكندر است. در اين نوشتار سعي شده تا با روش تطبيق و تحليل تصاوير مربوط به جستجوي جاودانگي در داستان اسكندر با نظريه تك اسطوره جوزف كمبل(۱۹۰۴-۱۹۸۷م) به اين اهداف نائل آييم: جمع آوري تصاوير خلق شده در نسخ مصوّر با مضمون جاودانگي در داستان اسكندر و طبقه بندي جايگاه تصاوير به وسيله تطبيق در الگوي قهرمان كمبل. در ادامه با بررسي ديدگاه گفته پردازان اين تصاوير و متغيرهاي توصيفي ـ تحليلي ميزان هم گرايي تصاوير با الگوي مورد نظر و علل آن بررسي گرديده. نتايج حاصل نشانگر آن است كه در قسمت هايي از داستان به ويژه لشكركشي ها تصاوير منطبق با چرخه كمبل است ولي در پايان اين داستان اسكندر راه بازگشت را مطابق الگو در پيش نمي گيرد و در همان دنياي ويژه به تجديد حيات پرداخته به دگرگوني مي رسد در نتيجه كم ترين ميزان هم گرايي تصاوير با الگو را شاهد هستيم.