«آنري ملدينه: درباره ريتم و استتيك»

واژه استتيك نزد ملدينه به دو معنا به كار مي رود. يكي به معناي احساس و ديگري به معناي زيباشناسي هنري كه درباره هنر و زيبايي بحث مي كند. در هر دو شق نقطه مشترك حول محور مفهوم ريتم مي گردد. با اين محور به بررسي هر دو معناي استتيك خواهيم پرداخت. مسئله مورد بررسي چگونگي گذر از محدوديت ابژكتيويسم و سوبژكتيويسم در استتيك با توسل به ريتم نزد آنري ملدينه است. اهم مفاهيم استتيك آنري ملدينه را ريتم، يك زمان فضاي درون - تا - خورده در ريتم، بحران، آشوب و تكوين بعد ريتميك يعني موتيف به عنوان شرط تجربه زيباشناختي شكل مي دهد. به علاوه دو معناي استتيك يكي به معناي حسيات و ديگري تأمل در امر زيبا و تئوري هنر، در نقطه تشكيلِ درك زيباشناسي يا بعدِ ريتميك در اثر هنري كنار هم مي آيند. همانگونه كه ريتم تنظيم كننده موقعيت هستنده است، فعاليتي است كه كثرتِ داده ها را در سطح اثر هنري گرد هم مي آورد، با كنار گذاشتن تعدادي، پاره اي از آن ها را درهم مي تند و منجر به شكل گيري موتيف به عنوان شاكله اي مي شود كه اثر نقاشانه را توليد مي كند. ريتم بر بنيادِ بعد ريتميك و د رك زيباشناسي شكل مي گيرد. استتيك ملدينه با شرح تكوينِ بعد ريتميك يا موتيف به عنوان واكنش اول به آشوب داده ها و يا ماده و ريتم به عنوان دومين واكنش به آن، رويكردي پساكانتي دارد.