تاثير احتمالي روزه‌داري در بروز خشكي چشم با استفاده از مستندات و مطالعات انجام‌شده در مورد تغيير محتواي پروتئيني اشك افراد روزه‌دار، ديابتي، سيگاري و مبتلايان به خشكي چشم

اهداف: بسياري از منابع، روزه داري را به عنوان يكي از عوامل محرك القاي خشكي چشم معرفي مي كنند. هدف اين مطالعه، بررسي تاثير احتمالي روزه داري در بروز خشكي چشم با استفاده از مستندات و مطالعات انجام شده در مورد تغيير محتواي پروتئيني اشك افراد روزه دار، ديابتي، سيگاري و مبتلايان به خشكي چشم بود. اطلاعات و روش ها: در اين مطالعه مروري سيستماتيك، براي استخراج داده ها، از روش اسنادي استنتاجي، (بررسي پايگاه هاي اطلاعاتي و استخراج داده ها از تحقيقات منتخب و هماهنگ با معيار ورود تعريف شده) استفاده شد و در نهايت، ۶ سند به عنوان اسناد مرجع براي استخراج داده معرفي شد. يافته ها: در مطالعات گروه تحقيقاتي گروس پروتئين هاي شاخص اشك چشم در افراد مستعد به خشكي چشم (افراد ديابتي و افراد سيگاري) نسبت به افراد سالم تغيير معني داري را نشان نداد. در حالي كه در مطالعه سريري پروتئين هاي شاخص و به طور ويژه ليزوزيم و لاكتوفرين در اشك چشم روزه داران كاهش يافت. در گروه تحقيقاتي سريري حضور دو پيك اضافي در الگوي كروماتوگرام افراد روزه دار به چشم مي خورد، ولي چنين افزايشي در الگوي الكتروفورز گزارش نشد. مطالعه گروه تحقيقاتي كريم اوغلو نيز نشان داد كه تغيير در الگوي آب دريافتي مي تواند سبب كاهش موقت ميزان ترشح اشك در روزه داران شده باشد. نتيجه گيري: علي رغم تفاوت هاي اندك در محتواي پروتئيني اشك چشم روزه داران، گروه كنترل و افراد مستعد به خشكي چشم، احتمالاً تفاوت در محتواي پروتئيني اشك افراد روزه دار و سالم، نمي تواند عاملي براي القاي پايدار خشكي چشم در افراد روزه دار باشد و احساس خشكي در چشم در ايام روزه داري مربوط به كاهش موقت آب بدن است.