اثر غلظت‌هاي متفاوت ساليسيليك اسيد بر تحمل شوري گياه چه جو (Hordeum vulgare. L)

ساليسيليك اسيد، يك تنظيم كننده رشد گياهي است كه در تنظيم فرآيندهاي فيزيولوژيكي و پاسخ گياه به شرايط نامطلوب زيستي از قبيل شوري، نقش دارد. در همين حال، شوري خاك يك محدوديت عمده براي توليد مواد غذايي است. به واسطه سم زدايي راديكال هاي سوپراكسيد كه در نتيجه شوري توليد مي شود، ساليسيليك اسيد نقش مهمي در جلوگيري از آسيب هاي اكسيداتيو در گياهان دارد. در اين تحقيق اثر غلظت هاي مختلف ساليسيليك اسيد، شوري و برهمكنش ساليسيليك اسيد و شوري بر پارامترهاي مورفولوژيكي و بيوشيميايي در جو مورد مطالعه قرار گرفت. شوري با غلظت هاي صفر، 25، 50، 75 و 100 ميلي مولار از شوري و ساليسليك اسيد با غلظت هاي صفر، 0.5، 1 و 1.5 ميلي مولار در يك طرح كاملاً تصادفي، به صورت فاكتوريل در سال 1394 مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه شوري باعث كاهش معني دار رشد ساقه و ريشه، كاهش وزن تر و خشك اندام هوايي و ريشه، هم چنين كاهش كلروفيل و كاروتنوئيد شد؛ در حالي كه در گياهان پيش تيمار شده با ساليسيليك اسيد، مقدار اين كاهش تعديل شده است. از طرف ديگر، افزايش مقدار آنتوسيانين ، كلروفيل و كاروتنوئيد نشان دهنده نقش مصرف يك و يك ونيم ميلي مولار ساليسيليك اسيد بر افزايش تحمل اين گياه در برابر تنش شوري است. با بررسي مطالب فوق احتمالاً مي توان نتيجه گيري كرد كه كاربرد ساليسيليك اسيد، تحمل گياه را در مقابله با تنش شوري افزايش مي دهد.