بررسي و تحليل تمثيل حكايت آن عاشق كه شب بيامد براميد وعده معشوق...

A Study of Allegory in the story of the lover who came at night in the hope of beloved's promise that had been mentioned

مثنوي، درياي بي كران معرفت، به عنوان يك اثر تعليمي ممتاز، تمثيل در آن يك شگرد بلاغي است كه خود داستان گويي تنها هدف آن نيست بلكه انتقال معاني و پيام هاي عميق تر، درجه نخست اهميت را دارد. اين شگرد بلاغي ((تمثيل)) به دليل ويژگي تاثير گذاري و اقناعي، كاربرد بسيار بالايي دارد. مثنوي معنوي نمونه بارز و شاخص يك اثر تعليمي است كه مولانا به مناسبت نوع اثر، با استفاده از اين ابزار ((تمثيل)) در مسير هر چه روشن تر شدن مفاهيم پيچيده ذهني مورد نظر خود گام برداشته است. و گاه نيز براي آسان تر شدن و القاي اين مفاهيم از آوردن حكاياتي در دل يكديگر بهره جسته است در پژوهشي كه در پي مي آيد برآنيم تا لايه هاي مختلف تمثيل يكي از حكايت هاي دفتر ششم با عنوان حكايت آن عاشق بر اميد وعده معشوق، به آن وثاقي كه اشارت كرده بود، را تحليل و بررسي نماييم.

Masnavi Manavi, as the great ocean of knowledge, is an excellent educational work in which allegory is a rhetorical ploy and its only purpose is not storytelling itself, but the transfer of deeper meanings and messages has foremost importance. The rhetorical ploy (allegory) because of influence and persuasion features has a very high application. Masnavi Manavi is an obvious and typical sample of allegorical work that Moulavi due to the type of work has taken steps in making the path of desired mental complex concepts more clearly and sometimes taken advantages of bringing anecdotes in the heart of each other to transfer these concepts easier.In the following study, we are about to analyze and consider different layers of allegory, one of the anecdotes of the sixth book entitled "the story of the lover who came at night in the hope of beloved's promise that had mentioned".