بازنمايي تمثيل و نماد در گل و گياه در ديوان صائب تبريزي

The Representation of Parables and Symbols in flowers and plantes, as Depicted in Saeb Tabrizis Poems

اين شاعر خوش طبع با استفاده از عناصر زيبايي شناختي در گل ها و گياهان، به خلق ايماژهاي ذهني، سمبل ها، تشبي هات مركب به نحو بسيار بديعي پرداخته و در كشف وجه شبه هاي زيبا هنرمندي و دقت بسيار از خود نشان داده است. مهم ترين عنصر ادبي در شعر صائب تمثيل مي باشد كه بيشتر به صورت اسلوب معادله رابطه ي تشبيهي بين دو مصراع بر قرار مي كند. در اين صورت يك مصراع بايد معقول و ديگري محسوس باشد. از ديگر صور بلاغي موجود در شعر صائب، پارادوكس، اي هام، كنايه، مجاز و... مي باشد كه در اين مجموعه نمونه هاي فراواني از آنها عرضه شده است. بنابراين بايد گفت، صائب در غزليات خود نوآوري هاي چشم گيري در حوزه ي بيان و بديع داشته و توانسته است با پيوند انسان و طبيعت مضاميني نو و زيبا را بيافريند.

This chirpy poet has proceeded to make use of Aesthetic elements to create mental images and symbols in flowers and plants. The most important literary element in Saeb’s poems is parable, that establishes an equation of metaphorical relationship. Accordingly, a hemistich should be reasonable; other important elements found in Saeb Tabrizis poem is, paradox, opacity, parables, and metonym. Ultimately, an attempt is made in this article to show that Saeb in his sonnets has been innovative in expression. He has createed beautiful and new themes establishing relationship between man and nature.