شناسايي و سطح‌بندي روابط مؤلفه‌هاي توانمندسازي كاركنان با استفاده از رويكرد ISM (مطالعه موردي: شركت پالايش نفت تبريز)

هدف اين تحقيق شناسايي و سطح بندي روابط مؤلفه هاي توانمندسازي مديران در شركت پالايش نفت تبريز است. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه مديران شركت پالايش نفت تبريز مي باشد. براي جمع آوري داده هاي لازم جهت شناسايي مولفه ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. روايي پرسشنامه به صورت روايي صوري و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه شده است. جامعه ي آماري تحقيق مديران شركت پالايش نفت تبريز مي باشد كه تعداد اين مديران 68 است كه با استفاده از جدول بارتلت 46 تا از آنها به عنوان نمونه آماري انتخاب شده است. به منظور گردآوري داده ها جهت شناسايي مولفه هاي تحقيق، ترسيم دياگراف اوليه و تشكيل جدول روابط همجواري، از مديران شركت نظر سنجي بعمل آمده است. براي اين منظور از ابزار پرسشنامه بهره گيري شده است. جهت تحقق هدف تحقيق از آزمون هاي آماري كلموگروفاسميرنوف،Ttest جهت شناسايي مؤلفه ها و نيز از تكنيك مدلسازي ساختاري تفسيري( (ISM جهت سطح بندي روابط مؤلفه ها استفاده شده است. نتايج بررسي ها نشان مي دهد كه از بين بيست و يك روش توانمندسازي استخراج شده از ادبيات تحقيق، سيزده روش از اهميت بالايي نسبت به بقيه روش ها در توانمندسازي كاركنان برخوردارند. همچنين نتايج بررسي روابط مولفه هاي تحقيق نشان مي دهد، مؤلفه هاي مسئوليت پذيري و توجه به شايسته سالاري در سطح اول قرار گرفته اند كه نشان دهنده تاثيرپذيري بالاي اين دو متغير مي باشد. همچنين شاخص هاي آموزش ، هدايت مديران و مشاركت كاركنان بعنوان تاثير گذارترين شاخص هاي توانمندسازي مديران در شركت پالايش نفت تبريز است. در نهايت با استفاده از تكنيك MICMAC متغير ها بر حسب قدرت هدايت و وابستگي مورد تحليل قرار گرفت.