اندازه‌گيري دز جذبي در ژل پليمر نوع نورموكسيك و بررسي اثر چيدمان نانوذرات طلا

پرتودرماني در برگيرنده همه روش هايي است كه بتواند اندازه ي ويژه اي از تابش هاي يونيزان را به بافت هاي بدخيم برساند، با اين فرض كه حداقل آسيب به بافت هاي سالم رسانده شود و ارائه يك روش ارزشمند و قابل اعتماد در اندازه گيري دز جذبي مي تواند مفيد باشد. امروزه امكان اندازه گيري توزيع دز جذبي در سه بعد وجود دارد كه يكي از روش هاي دزيمتري سه بعدي نيز به كارگيري ژل هاي پليمري حساس به پرتو است. هدف از مطالعه حاضر، محاسبه مقدار افزايش دز جذبي با حضور نانوذرات طلا و بررسي نوع چيدمان نانوذرات طلا (به طور يكنواخت و پوسته اي) در ژل پليمر نوع نورموكسيك مي باشد. در اين پژوهش از هر دو رهيافت تجربي و شبيه سازي، از دزيمتر ژل پليمر نوع نورموكسيك براي اندازه گيري مقدار تغييرات دز جذبي پرتوهاي گاما با حضور نانوذرات طلا كه تحت تابش پرتوهاي چشمه ايريديم192 قرار گرفتند، استفاده شد. مراحل خوانش مقدار دز با كمك دستگاه قرائت گر دزيمتر ترمولومينسانس انجام گرفت و سپس با استفاده از روش مونت كارلو كد محاسباتي MCNPX شبيه سازي انجام شد و نتايج آن با آزمايش تجربي مورد مقايسه و بررسي قرار گرفت. با حضور يكنواخت نانوذرات طلا در ژل پليمر، بيشينه دز جذبي به ازاي غلظت mM 0.1 تا mM 1.5، %0.24 و در حالت پوسته اي %20 به دست آمد. نتايج و بررسي هاي هر دو مطالعه كه به صورت تجربي و شبيه سازي به دست آمد، نشان مي دهد كه بهينه غلظت نانوذرات طلا در ژل پليمر نوع نورموكسيكmM 1.5 مي باشد، كه براي انجام مطالعات كلينيكي مي توان از آن استفاده كرد.