آموزش مجازي و رضايتمندي از يادگيري: تجربه‌اي از شركت ملي نفت ايران

اين پژوهش با هدف بررسي و مقايسه رضايتمندي كاركنان شركت ملي نفت از دوره هاي آموزشي مجازي و حضوري، به روش توصيفي مقايسه اي با دو گروه مطالعه و مقايسه انجام شده است. نمونه تحقيق، 108 نفر از كاركنان شركت نفت كه در سال 94 در دوره هاي آموزش مجازي شركت كرده بودند به عنوان گروه مطالعه و به همين تعداد نيز از بين شركت كنندگان در دوره هاي آموزش حضوري به عنوان گروه مقايسه از 5 استان كشور انتخاب شدند. ميزان رضايتمندي از دوره هاي آموزشي، طي پرسشنامه محقق ساخته مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار، نمودار) و آمار استنباطي (آزمون هاي كالموگورف اسميرانف و يومان -ويتني) مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج آزمون ها نشان داد كه بين رضايتمندي از آموزش هاي مجازي و حضوري در سطح اطمينان 0.99 تفاوت معني داري وجود دارد. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت كه رضايتمندي از دوره هاي آموزشي مجازي بيشتر از دوره هاي آموزش حضوري است . همچنين، بررسي ابعاد سه گانه رضايتمندي از آموزش (محتوا، شيوه ارائه و بازخورد) نشان داد كه رضايتمندي از محتواي دوره، شيوه ارائه و بازخورد دوره هاي آموزش مجازي بيشتر از دوره هاي آموزش حضوري است .