اثربخشي روايت‌درماني بر كاهش علائم افسردگي زنان 20 تا 40 سال شهر سنندج

مقدمه: افسردگي يكي از اختلالات شايع در بين زنان است. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي روايت درماني بر كاهش علائم افسردگي زنان 20 تا 40 سال شهر سنندج صورت گرفته است. روش: روش انجام اين پژوهش، نيمه آزمايشي و در قالب طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل نامعادل بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي زنان 20 تا 40 سال با علائم افسردگي مراجعه كننده به مراكز مشاوره و مطب هاي روانپزشكي شهر سنندج در سال 1393 بودند. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس و داوطلبانه تعداد 20 نفر از زنان با علائم و خصوصيات باليني افسردگي، با استفاده از پرسشنامه BDI انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 10 نفر) قرار داده شدند. سپس گروه آزمايش طي 8 جلسه 60 دقيقه اي، به صورت فردي تحت درمان روايت درماني (Narrative Therapy) قرار گرفتند و گروه كنترل هم جلسات بدون ساختار و متفاوت با مداخلات گروه آزمايش را دريافت كردند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون آماري تحليل كوواريانس يك راهه استفاده شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان دادند كه روايت درماني باعث كاهش شدت علائم افسردگي گروه آزمايش در نمره كل و ابعاد عاطفي، شناختي و فيزيكي در مقايسه با گروه كنترل شد. نتيجه گيري: نتايج به دست آمده از اين پژوهش، تأثير مداخله ي روايت درماني را بر كاهش علائم كلي و نيز علائم عاطفي، شناختي و فيزيكي افسردگي زنان 20 تا 40 سال سنندج را مورد تأييد قرار داد.