شناسايي و تبيين عوامل مؤثر در اشتراك دانش بين سازمان‌هاي همكار و رتبه‌بندي آنها (مورد مطالعه: صنعت پتروشيمي)

يكي از اركان اصلي مديريت دانش، به اشتراك گذاري دانش در سطوح داخلي سازمان و با ساير سازمان ها به ويژه سازمانهاي همكار است كه داراي مزايايي از جمله دسترسي به دانش رقابتي، افزايش مزيت رقابتي، كسب ارزش و هم افزايي است و عدم بهره گيري از آن در صنايع، به ويژه صنعت پتروشيمي كه شركت هاي فعال در آن نيازمند حجم وسيعي از دانش براي اجراي پروژه هاي مختلف هستند، منجر به هدررفت سرمايه ها، تحميل هزينه هاي سربار و كاهش بهره وري خواهد گشت. لذا هدف پژوهش، شناسايي و تبيين عوامل مؤثر در اشتراك دانش و رتبه بندي آنها در صنعت پتروشيمي در نظر گرفته شد كه از اين منظر، پژوهش كاربردي محسوب مي شود. به منظور تحقق هدف پژوهش، مطالعات كتابخانه اي انجام گرفت و عوامل مرتبط با دارنده و گيرنده دانش، محتوايي، بستر همكاري و زيرساخت هاي فناوري شناسايي شد. براي تبيين مؤثر بودن و رتبه بندي عوامل، مطالعات ميداني نيز صورت گرفت و گردآوري داده ها از طريق پرسشنامه اي 25 سؤالي كه روايي محتواي آن توسط اساتيد تأييد شده بود، انجام شد. پس از توزيع و گردآوري پرسشنامه ها، روايي عاملي و پايايي آن هم با نرم افزار SPSS محاسبه و با آلفا كرونباخ 88/1 تأييد گرديد. نتايج آزمون t تك نمونه اي نشان داد كه كليه عوامل مذكور، مؤثر هستند؛ همچنين نتايج آزمون فريدمن حاكي از آن بود كه فضاي فرهنگي و جوّ مناسب سازمان گيرنده دانش در رتبه اول و ميزان ابهام در دانش رتبه آخر عوامل مؤثر، قرار دارند.