نقش اضطراب و ناگويي خلقي در پيش بيني رفتارهاي خوردن آشفته در ميان دانشجويان: تلويحاتي براي ارتقاء سلامت

مقدمه: رفتارهاي خوردن آشفته به دليل رابطه اش با پيامدهاي روانشناختي و بدني نامطلوب به يك نگراني عمده در زمينه بهداشت عمومي تبديل شده است. تحقيقات گذشته نشان داده اند خلق مضطرب و ناگويي خلقي با اختلالات روانشناختي و پزشكي نامطلوبي چون اختلالات معده اي روده اي واختلالات خوردن رابطه دارند.هدف از پژوهش حاضر، بررسي نقش ناگويي خلقي و اضطراب در پيش بيني رفتارهاي خوردن آشفته در ميان دانشجويان بود. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 477 نفر از دانشجويان دانشگاه علامه طباطبائي كه به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند، انجام گرديد. شركت كنندگان به پرسش نامه هاي خصوصيات دموگرافي، اضطراب از كاستلو كامري (1967)، ناگويي خلقي تورنتو (TAS20) و رفتارهاي خوردن آشفته از گرنر و همكاران (1982) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از محاسبه ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين اضطراب، ناگويي خلقي و رفتارهاي خوردن آشفته همبستگي دروني معني داري وجود دارد (0.01 P). همچنين، نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه متغيرهاي اضطراب و ناگويي خلقي به ترتيب 40% و 29% از واريانس رفتارهاي خوردن آشفته را بطور معني داري پيش بيني كردند (0.01 P). نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش حاضر حاكي از اهميت اضطراب و ناگويي خلقي در پيش بيني رفتارهاي خوردن آشفته مي باشد و اين عوامل مي توانند ميزان بالايي از تغيير پذيري اين رفتارها را تبيين نمايند.