اثر سن و جنسيت در دقت بازتوليد زمان

مقدمه: توانايي ادراك زمان تحت تاثير عوامل مختلف شناختي و جمعيت شناختي بوده و براي سازگاري با ضروري است. پژوهش حاضر با هدف بررسي دقت برآورد زمان دركودكان درمقايسه با نوجوانان با توجه به نوع تكليف (منفرد در مقايسه با دوگانه) صورت گرفته است. روش: به اين منظور 134 نفرازدانش آموزان مدارس تبريز به صورت خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش آزمونهاي رايانه اي جهت اندازه گيري دقت برآورد زمان بود. داده ها به كمك SPSS 16 و با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي، آزمونهاي t وابسته، آزمونهاي tمستقل وتحليل واريانس چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه: 1 هر دو گروه كودكان ونوجوانان زمان را كمتر ازمورد انتظار برآورد كردند ، 2 دقت برآورد زمان در كودكان، هم در تكليف منفرد وهم در تكليف دوگانه، كمتر ازنوجوانان بود. بحث و نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد كه حساسيت به زمان با افزايش سن زياد مي شود.