دست‌كاري عزت‌نفس ناآشكار با استفاده از ارائۀ محرك‌هاي زيرآستانه‌اي

مقدمه: مطالعات روانشناسي شناختي در سال هاي اخير به معرفي دو نوع عزت نفس آشكار و ناآشكار منجر شده است. مطالعات متعددي نشان داده اند كه عزت نفس ناآشكار را مي توان در عرض چند دقيقه شرطي كرد. روش: در اين پژوهش تعدادي محرك مثبت و منفي به روش زيرآستانه اي با مفهوم خويشتن افراد همايند شدند تا تأثير اين همايندي ها بر عزت نفس ناآشكار آن ها بررسي شود. پژوهش حاضر يك تحقيق تجربي بود كه از طرح آزمايشي پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد و براي دست كاري عزت نفس ناآشكار ، مطابق الگوي برگرفته شده از مطالعات پيشين ازجمله گرينبرگ و همكاران (2008) و باكوس و همكاران (2004)، استفاده از نرم افزار رايانه اي (ISEM) بر روي 90 نفر (45 مرد و 45 زن) به صورت انفرادي در دو گروه آزمايش دست كاري مثبت و دست كاري منفي و گروه كنترل اجرا شد. يافته ها: نتايج حاصل از ارائۀ محرك هاي زيرآستانه اي نشان داد ميانگين، ميانه عزت نفس ناآشكار در مداخله هاي مثبت افزايش و در مداخله هاي منفي كاهش يافت. تحليل كوواريانس داده ها نشان داد دست كاري مثبت عزت نفس ناآشكار باعث افزايش معنادار عزت نفس ناآشكار شد و از طرف ديگر دست كاري منفي عزت نفس ناآشكار باعث كاهش عزت نفس ناآشكار شد. نتيجه گيري: به طوركلي نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه گرچه احساسات مربوط به عزت نفس مي تواند از تجارب دوران كودكي ناشي شود، بعدها مي تواند از طريق به كارگيري اصول يادگيري اوليه شرطي سازي كلاسيك افزايش و يا كاهش يابد.