اثر بخشي آموزش مهارت هاي زندگي بر سازگاري زناشويي و كاهش خشونت خانگي عليه زنان

مقدمه: خشونت خانگي رفتار پرخاشگرانه اي است كه داراي ابعاد مختلف جسمي، روانشناختي، آسيب، اقتصادي و جنسي است و با توجه به عوارض قابلتوجه آن بر زنان جزء اولويت هاي سلامت محسوب ميشود. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش مهارتهاي زندگي بر سازگاري زناشويي و كاهش خشونت خانگي عليه زنان بود. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش مهارتهاي زندگي بر سازگاري زناشويي و كاهش خشونت خانگي عليه زنان بود. روش: مطالعه حاضر يك تحقيق نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون بود كه با حضور 91 نفر از زنان تحت پوشش كميته امداد امام خميني شهر اردبيل در سال 1394 انجام شد. نمونه هاي پژوهش به صورت نمونه گيري تصادفي آسان انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه سازگاري زناشويي و پرسشنامه دموگرافيك بود. مداخله آموزشي در 3 جلسه 120 دقيقه اي با روش بحث گروهي و توزيع جزوه آموزشي برگزار شد. 45 روز بعد از مداخله آموزشي، پس آزمون برگزار گرديد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و روش آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان داد ميانگين نمره سازگاري زناشويي قبل آموزش از 5/29 به 6/664 بعد از مداخله آموزشي تغيير نمود، بدين معني كه آموزش اثر معني داري بر سازگاري زناشويي واحدهاي مورد پژوهش داشت. همچنين يافته ها نشان داد كه آموزش مهارتهاي زندگي تأثير معني داري بر افزايش سازگاري زناشويي دارد(0/001 P). همچنين ارتباط بين آموزش مهارتهاي زندگي و سازگاري زناشويي پس از مداخله آموزشي معني دار بود. ارتباط بين ميزان خشونت نيز قبل از مداخله آموزشي نسبت به بعد از مداخله معني دار بود. نتيجه گيري: آموزش مهارت هاي زندگي بر افزايش سازگاري و كاهش خشونت عليه زنان موثر است.