بررسي نقش كاركردهاي اجرايي (حافظه فعال و بازداري) در پيش بيني حافظه ي آينده نگر رويدادمحور و زمان محور نوجوانان

مقدمه: حافظه آينده نگر يك پيش ساز مهم براي زندگي مستقل نوجوانان محسوب مي شود و مي تواند به ساير كاركردهاي اجرايي وابسته باشد. هدف: لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش كاركردهاي اجرايي(حافظه فعال و بازداري) در پيش بيني حافظه ي آينده نگر رويدادمحور و زمان محور نوجوانان انجام شد. روش: اين پژوهش در قالب يك طرح همبستگي صورت گرفت. جامعه آماري اين مطالعه شامل دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان آذر شهر در سال 94-1393مي باشد. در اين پژوهش مجموعا 150 دانش آموز (67 = پسر و 83 = دختر) با ميانگين سني 16/05 سال به صورت نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. به منظور گردآوري اطلاعات از آزمون حافظه آينده نگر، حافظه فعال و آزمون عملكرد پيوسته استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگي و رگرسيون چندمتغيري(همزمان) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه كاركرد هاي اجرايي(حافظه فعال و بازداري) با ضريب همبستگي 0/52 توانستند حدود 0/27 درصد تغييرات مربوط به حافظه آينده نگر رويدادمحور و با ضريب همبستگي 0/32 توانستند حدود 0/10 درصد تغييرات مربوط به حافظه آينده نگر زمان محور را تبيين نمايند. در اين بين تنها حافظه فعال و انحراف معيار زمان واكنش آزمون ديداري عملكرد پيوسته توانستند حافظه آينده نگر رويدادمحور را به صورت مثبت پيش بيني كنند. همچنين تنها حافظه فعال توانست حافظه آينده نگر زمان محور را پيش بيني كند. نتيجه گيري: در نتيجه مي توان گفت حافظه فعال به عنوان يك مكانيسم زير بنايي در بهبود عملكرد حافظه آينده نگر عمل مي كند.