اثربخشي نوروتراپي بر اختلالات يادگيري خواندن و نوشتن دانش آموزان مبتلا به اختلال نارسايي توجه / بيش فعال

هدف: در اين تحقيق تأثير نوروتراپي بر اختلالات يادگيري خواندن و نوشتن دانش آموزان مبتلا به اختلال نارسايي توجه / بيش فعال بررسي شد. روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي شبه آزمايشي وطرح تحقيق شامل پيش آزمون پس آزمون با يك گروه بود. نمونه تحقيق شامل 5 نفر از دانش آموزان اختلال نارسايي توجه بيش فعال بود كه در مقطع دبستان مشغول به تحصيل بودند. ابزارهاي بكار رفته در تحقيق شامل تست كانرز والدين كه شامل فرم كوتاه 27سوالي و تست ريون كودكان و تست خواندن و املاء بود. تحليل داده ها در دو سطح آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تي زوجي) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام گرفت و داده هاي الكتروانسفالوگرافي جهت تحليل به نرم افزار نوروگايد وارد و تفاصل امواج به دست آمد. يافته ها: يافته ها نشان داد نوروتراپي بر كاهش نشانه با توجه به سطح معني داري آزمون t زوجي (P 0.003) از 0/05 كمتر است از اين رو مي توان گفت بعد از اجراي نوروتراپي ميزان نارسايي توجه دانش آموزان به طور معني داري كاهش يافته است. همچنين سطح معناداري آزمون t زوجي آزمون هوش (P 0.005) كوچكتر از 0/05 است مي توان گفت بعد از اجراي نوروتراپي ميزان تفاوت بين متغير هوش كودكان نارسايي توجه / بيش فعال در پيش آزمون پس آزمون داراي تفاوت معنادار مي باشد. آزمون t زوجي آزمون خواندن (p=0.000) از 0/05 كمتر است از اين رو مي توان گفت بعد از اجراي نوروتراپي ميزان بهره خواندن دانش آموزان به طور معني داري افزايش يافته است. آزمون t زوجي آزمون املاء (p=0.001) از 0/05 كمتر است از اين رو مي توان گفت بعد از اجراي نوروتراپي ميزان توانايي املاء دانش آموزان به طور معني داري افزايش يافته است. نتيجه گيري: با توجه به نتايج تحقيق، نوروتراپي براي افزايش ظرفيت هاي ذهني و هوشي كاهش مشكلات خواندن و املاء دانش آموزان نارسايي توجه / بيش فعال و كاهش نشانه ها و علائم اين اختلال مناسب است.