تاثير آموزش شناختي گروهي بر افسردگي، اضطراب و استرس ادراك شده دانشجويان دانشگاه فرهنگيان همدان

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير آموزش شناختي گروهي بر كاهش افسردگي، اضطراب و استرس ادراك شده دانشجويان دانشگاه فرهنگيان همدان بود. روش: اين پژوهش به صورت نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل و آزمايش كه جامعه ي آماري آن كليه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان همدان بود، انجام شد. روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي بود. در اين پژوهش ابتدا از بين 2 دانشگاه فرهنگيان، به طور تصادفي يك دانشگاه انتخاب و يك رشته در اين واحد به صورت تصادفي انتخاب گرديد، كه شامل 300 نفر از دانشجويان بود. با استفاده از جدول كرجسي و مورگان 169 نفر از دانشجويان به طور تصادفي انتخاب گرديدند سپس مقياس افسردگي، اضطراب و استرس DASS اجرا شد. 85 نفر از دانشجويان داراي افسردگي، اضطراب و استرس ادراك شده بودند كه از اين ميان 30 نفر به صورت تصادفي انتخاب و به دو گروه 15 نفري كه شامل گروه آزمايش و گروه كنترل بود تقسيم شدند. گروه آزمايش تحت 12 جلسه آموزش شناختي گروهي قرار گرفت. يافته ها: نتايج آزمون تحليل كواريانس نشان داد كه پس از تعديل نمرات پيش آزمون بين ميانگين نمرات دو گروه در پس آزمون (P 0/01, F(3,23) = 208/321) تفاوت معناداري وجود داشت. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه آموزش شناختي گروهي بر افسردگي، اضطراب و استرس ادراك شده دانشجويان موثر است.