الگوي عوامل پيشران تمايل به ترك خدمت نخبگان از ديدگاه مديران در شركت ملي پخش فراورده‌هاي نفتي

اهميت منابع انساني، بحث ترك خدمت را به موضوع مورد توجه اكثر سازمان ها تبديل نموده است. امروزه ترك خدمت بالا به عنوان نوعي معضل سازماني نگريسته مي شود. بدون شك ترك خدمت خدمت نخبگان هزينه اي قابل توجه اي را بر بدنه سازما ن ها وارد مي نمايد. بر اين اساس، شناسايي عوامل موثر بر ترك خدمت آنان گامي ضروري محسوب مي شود. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي عوامل موثر بر ترك خدمت نخبگان نخبگان و تاثير آ ن بر تمايل به ترك خدمت كاركنان در شركت ملي پخش فرآورده هاي ايران است. پژوهش حاضر از نظر هدف، توصيفي و از نظر نوع استفاده، كاربردي و از نظر اجرا، پژوهشي پيمايشي است. پرسشنامه پژوهش با توجه به ادبيات تحقيق و نظر نخبگان پژوهش تدوين و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ مقدار 0.885 محاسبه شد. جامعه آماري پژوهش شامل مديران شركت ملي پخش فرآورده هاي ايران (منطقه تهران) بود كه با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 105 نفر به عنوان اعضاي نمونه انتخاب شدند. نتايج حاصل از تحليل داده ها با استفاده از آزمون تحليل عامل تاييدي و تحليل مسير نشان داد كه عوامل شغلي و سازماني بر ترك خدمت كاركنان تاثير معناداري دارند اما عوامل شخصي بر ترك خدمت تاثير معنادار نداشت.