مقايسه حافظه سرگذشتي خاص و بيش كلي گرا در زنان افسرده، مضطرب و سالم

مقدمه: حافظه سرگذشتي كه حافظه شخصي و تجارب زندگي فرد است، تحت تأثير حالت هاي هيجاني منفي قرار مي گيرد و بازيابي خاطرات سرگذشتي را به طور اختصاصي دچار مشكل مي كند. هدف: هدف پژوهش مقايسه حافظه سرگذشتي خاص و بيش كلي گرا در زنان افسرده، مضطرب و سالم بود. روش: روش پژوهش پس رويدادي از نوع علي مقايسه اي بود. جامعه آماري شامل زنان مبتلا به افسردگي، اضطراب و بهنجار بود. بدين منظور 30 زن افسرده و 30 زن مضطرب كه در سال 1393 به مراكز مشاوره روانشناختي شهر اصفهان مراجعه كرده بودند، با تشخيص روانپزشك و روانشناس به پژوهشگر ارجاع داده شدند؛ همچنين 30 زن سالم كه سابقه هيچ گونه اختلال روانپزشكي نداشتند، انتخاب شدند. سپس آزمون بازيابي خاطرات سرگذشتي (AMT) بر روي نمونه اجرا گرديد. يافته ها: نتايج تحليل واريانس چند متغيره (MANOVA) نشان داد كه بيش كلي گرايي و كم اختصاصي سازي در زنان افسرده بيش تر از گروه مضطرب و سالم است ولي بين زنان مضطرب و سالم تفاوتي ديده نشد (0/005 P). همچنين ميزان يادآوري خاطرات خاص در پاسخ به محرك واژه هاي مثبت در گروه افسرده به طور معناداري كمتر از دو گروه ديگر بود (0/002 P). نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه ميزان يادآوري خاطرات سرگذشتي بيش كلي گرا در زنان افسرده نسبت به دو گروه مضطرب و سالم بيشتر است. بنابراين كلي گويي حافظه از ويژگي هاي خلق افسرده است. در حالي كه بين يادآوري خاطرات سرگذشتي بيش كلي گرا در افراد مضطرب و سالم تفاوت معناداري مشاهده نشد كه نشان دهنده مرتبط نبودن حافظه سرگذشتي بيش كلي گرا و اضطراب است.