مقايسۀ يادگيري توالي حركتي ناآشكار و آشكار در كودكان كم توان ذهني

هدف: هدف اين تحقيق، بررسي تأثير يادگيري ناآشكار و آشكار بر اكتساب و يادداري حركات كودكان كم توان ذهني است. روش: در اين پژوهش نيمه تجربي، 16 نفر از پسران 8 تا 12 ساله كم توان ذهني براساس هوش بهر 70 50 به صورت تصادفي انتخاب شده و بر اساس سن و بهره هوشي در دو گروه (هر گروه براي يك نوع تمرين) همسان قرار گرفتند. هر دو گروه در روز اول به انجام آزمون عكس العمل متوالي (10 بلوك) با دست راست پرداختند و در آزمون يادداري 2 بلوك را انجام دادند. براي تحليل داده ها از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر، تي مستقل و تي وابسته استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه زمان واكنش و خطا در پاسخ، طي تمرين در هر دو گروه آشكار و ناآشكار كاهش مي يابد. مقايسه دو نوع يادگيري در سرعت (زمان واكنش) و دقت (پاسخ صحيح) نشان داد كه گروه ناآشكار عملكرد بهتري دارد. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين تحقيق گروه يادگيري ناآشكار برتر بود، بنابراين بهتر است در يادگيري حركتي افراد كم توان ذهني از شرايط ناآشكار استفاده شود.