تأثير برنامۀ پويش بر مهارت‌هاي اجتماعي و عزت نفس دانش‌ آموزان با مشكلات يادگيري

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان تأثير برنامۀ پويش بر مهارت هاي اجتماعي و عزت نفس دانش آموزان با مشكلات يادگيري اجرا شد. روش: اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. در اين پژوهش 30 نفر از دانش آموزان پايه هاي سوم تا پنجم دبستان كه با مراجعه به بيمارستان امام حسين(ع) و كلينيك گوهر مهر تشخيص مشكلات يادگيري گرفته بودند با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. برنامۀ پويش طي 8 جلسۀ يك ساعت و نيمي در طول يك ماه (هر هفته دو جلسه) اجرا شد. براي ارزيابي اثربخشي برنامۀ آموزشي، آزمون عزت نفس كوپراسميت و فرم دانش آموز و والدين مقياس درجه بندي مهارت هاي اجتماعي گرشام و اليوت مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تحليل يافته هاي پژوهش از تحليل كوواريانس و تي همبسته استفاده گرديد. يافته ها: يافته ها نشان دادند برنامۀ پويش براي گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه، افزايش معنادار سطح عزت نفس كل و زيرمقياس عزت نفس تحصيلي را در پي داشته است ولي اين برنامه در حيطۀ رشد اجتماعي بيانگر افزايش معنادار مهارت هاي اجتماعي گروه آزمايش نبوده و اين نتيجه با برخي از پژوهش هاي پيشين هم راستا است. نتيجه گيري: بنابراين با توجه به نتايج اين پژوهش و ضرورت افزايش عزت نفس كودكان با مشكلات يادگيري، مي توان برنامۀ پويش را در مدارس و مراكز درماني، جهت كمك به ارتقاي سطح عزت نفس اين كودكان، پيشنهاد نمود.