بررسي آزمايشگاهي قدرت سيل كنندگي MTA و سراميك سرد با روش نفوذ باكتري

زمينه و هدف: هدف اين مطالعه بررسي توانايي قدرت سيل كنندگي MTA و سراميك سرد به روش نفوذ باكتري بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، تعداد 50 عدد دندان تك ريشه مستقيم كشيده شده انسان انتخاب شدند. در گروه اول، 20 دندان با MTA پر شدند. در گروه دوم، 20 دندان با سراميك سرد پر شدند. از 5 دندان به عنوان كنترل مثبت (كانال با گوتاپركاي منفرد و بدون سيلر پر شد) و 5 دندان به عنوان كنترل منفي (كانال با گوتاپركا و سيلر پر و با دو لايه لاك ناخن پوشانده شدند) استفاده شد. يك مدل ميكرو ليكيج باكتري از باكتري هاي خانواده نشت باكتري از باكتري انتروكوكوس فكاليس جهت ارزيابي قدرت سيل كنندگي مورد استفاده قرار گرفت. دندان ها در لوله هاي آزمايش قرار داده شدند به طوري كه دو محفظه فوقاني و تحتاني تشكيل دادند. باكتري هاي كشت شده در محفظه فوقاني و در تماس با ناحيه كرونالي دندان قرار گرفتند و انتهاي ريشه در محفظه تحتاني كه حاوي يك محيط كشت استريل بود قرار گرفتند. در اين حالت تنها مسير ارتباطي بين محفظه فوقاني و تحتاني، پركردگي كانال ريشه بود. در اين روش در صورت مشاهده كدورت در محفظه تحتاني، مشخص مي شد كه باكتري ها توانسته اند از سد موجود عبور كنند و به محيط كشت برسند و با اين روش نشت اندازه گيري شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از تستChiSquare آناليز شدند. يافته ها: در گروه اول (MTA) 7 نمونه و در گروه دوم (سراميك سرد) 4 نمونه نشت داشتند. از نظر نشت، تفاوت آماري معني داري بين MTA و سراميك سرد وجود نداشت (P=0.288). نتيجه گيري: توانايي سيل كنندگي سراميك سرد و MTA به عنوان مواد پركننده ريشه مشابه است.