اثر آموزش شفقت نسبت به خود بر شادكامي و كيفيت زندگي مادران كودكان داراي اتيسم

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي آموزش شفقت نسبت به خود بر شادكامي و كيفيت زندگي مادران كودكان داراي اتيسم انجام شد. روش: در اين پژوهش، 30 نفر از مادران كودكان داراي اتيسم از 60 نفر كل جامعه به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه (15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه كنترل) مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه مداخله در 8 جلسه آموزشي گروهي 90 دقيقه اي شركت كرد و گروه گواه هيج مداخله اي دريافت ننمود. اثربخشي اين درمان در 3 دوره پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري توسط پرسش نامه هاي شادكامي آكسفورد و كيفيت زندگي جهاني ريف سنجيده شد. يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه آموزش شفقت نسبت به خود بر افزايش شادكامي و كيفيت زندگي مادران كودكان داراي اتيسم تأثير دارد. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه آموزش شفقت نسبت به خود بر افزايش شادكامي و كيفيت زندگي مادران كودكان داراي اتيسم اثربخش است، آموزش در دوره پيگيري نيز پايدار بود.