زمانمندي روايت در مثنوي تمثيلي جلال و جمال نزل آبادي بر اساس نظريه ژرار ژنت

Narrative time in proverb masnavi jallal and jamal of nazlabadi according to Gerard Genette,s theory

زمان در روايت يكي از مباحث مهم و مولفه هاي اساسي در آفرينش داستان است كه در دهه هاي اخير مورد توجه روايت شناسان مختلف قرار گرفته است. با بررسي زمان مي توان به اهميت يك رويداد در نظر نويسنده براي دستيابي به هدفش پي برده، از اين ميان، نقش ژرار ژنت، ساختارگراي فرانسوي، در تكوين نظريه ي زمان روايي به عنوان يكي از مهم ترين مولفه هاي پيشبرد روايت داستاني، بسيار قابل توجه است. ژنت نظريه ي زمان در روايت خود را در سه محور نظم، تداوم و بسامد مطرح مي كند. مثنوي تمثيلي جلال و جمال نزل آبادي، شاعر ناشناخته ي قرن نهم، از محور زمان به خوبي استفاده كرده است و از تحليل زماني اين داستان تمثيلي اين نتيجه به دست مي آيد كه نويسنده، گاهي توالي خطي زمان را برهم مي زند تا متن را دچار آشفتگي زماني كند و با يك فلاش بك به عقب بر مي گردد و گاهي گوشه چشمي به آينده مي اندازد و دوباره به متن اصلي برمي گردد. نويسنده به طور كل روند شتاب مثبت و بسامد مفرد را براي ايجاد ايحاز در متن به كار برده است.

Time in narrative is one of important topies and bas ic components in creation story which is taken into consideration by different narratologists in recent decades. By examining time, we can realize the importance of an event in the writer,s opinion to achieve his goal. Among these, Gerard Genettes vole, French structuralism, ln the development thory of narrative time as one of the most important advancement components in the narrative is very significant. Genette proposes his narrative time theory in three concepts:order,duration and frequency. The romantic Masnavi jamal and jallal nazlabadi Unknown poet in the ninth century- has well used the concept if time and sometimes he disturbs the sequence of liner time to make the text,turmoil and he goes back with a flashback and Sometimes he looks briefty to the future and returns to the main text again-the author has generally used positive acceleration process.