درك استعاره بصري و كلامي در كودكان با و بدون ناتواني يادگيري

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه درك استعاره بصري و كلامي در كودكان با و بدون ناتواني يادگيري انجام شد. روش: اين پژوهش با روش علّي مقايسه اي انجام گرفته است. نمونه پژوهش شامل 20 دانش آموز با و بدون ناتواني يادگيري شهر قم بود كه با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده عبارت بود از تكليف استعاري سه گانه ام تي تي، استعاره كلامي و آزمون هوش ريون. داده هاي به دست آمده با روش تحليل آماري واريانس چندمتغيري (مانوا) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه در درك استعاره كلامي بين دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد (P≤0/05). اما اين تفاوت در زمينه درك استعاره بصري معنادار نبود. نتيجه گيري: بر اساس يافته ها مشخص مي شود كه كودكان مبتلا به ناتواني يادگيري در درك استعاره بصري تقريباً مشابه كودكان عادي عمل مي كنند كه اين امر مي تواند ناشي از اثر برتري تصوير باشد، اما در درك استعاره كلامي به علت پايين بودن دانش معنايي ضعف دارند.