پيش‎بيني مقدار كلسيم خون در بيماران خون‎ريزي گوارشي بستري در بخش مراقبت‎هاي ويژه با استفاده از متغيرهاي باليني و مدل‎سازي فازي

مقدمه: كاهش آزمايش هاي غيرضروري يك مساله اساسي در بخش مراقبت هاي ويژه مي باشد. يكي از راه هاي كاهش آزمايش ها، پيش بيني مقدار آزمايش و استفاده از آن جهت تشخيص بهتر ضرورت انجام يك آزمايش است. هدف اين مقاله، ارائه يك سيستم تصميم يار براي پيش بيني مقادير آزمايش ها مي باشد. داده هاي مورد بررسي، مربوط به آزمايش كلسيم براي سه دسته بيماران خون ريزي گوارشي فوقاني، تحتاني و خون ريزي نامشخص گوارشي مي باشد. روش بررسي: داده هاي مورد استفاده در اين مطالعه از پايگاه داده MIMICII استخراج شده است. براي پيش بيني مقادير آزمايش كلسيم از مدل فازي تاكاگيسوگنو مرتبه صفر و متغيرهاي ورودي ضربان قلب و مقدار قبلي آزمايش كلسيم استفاده شد. نتايج: نتايج نشان مي دهد كه مقدار آزمايش كلسيم براي بيماران مورد بررسي با دقت مطلوبي قابل پيش بيني است. ميانگين قدر مطلق خطا براي سه دسته بيماران به ترتيب برابر 27/0، 29/0 و 28/0 است. نتيجه گيري: در اين مطالعه با استفاده از مدل سازي فازي و دو متغير ضربان قلب و مقدار قبلي كلسيم، سيستم تصميم ياري براي پيش بيني مقدار آزمايش كلسيم مربوط به سه دسته از بيماران با خون ريزي گوارشي، طراحي شد. سيستم طراحي شده با استفاده از اين دو متغير باليني دقت مطلوبي دارد و نتايج نشان دهنده قابليت سيستم در پيش بيني مقدار آزمايش كلسيم است. جهت بهبود نتايج، مي توان اثر متغيرهاي بيشتري بر سيستم را بررسي كرد. همچنين از اين جهت كه سيستم ارائه شده به جاي تشخيص ضرورت/عدم ضرورت آزمايش، به طور مستقيم مقدار آزمايش را پيش بيني مي كند؛ نسبت به ساير روش ها عموميت بيشتري دارد و به پزشك اين امكان را مي دهد تا براي هر بيمار با توجه به شرايط آن بيمار تصميم گيري كند.