تاثير طول مدت استراحت مطلق در تخت و حفظ كيسه شن بر شدت كمردرد بيماران پس از آنژيوگرافي عروق كرونر

مقدمه: آنژيوگرافي عروق كرونر يك روش تشخيصي پركاربرد در تشخيص و بيماري هاي عروق كرونر است. پس از انجام آنژيوگرافي به منظور پيشگيري از عوارض احتمالي ناشي از تروماي عروقي، بيماران به مدت 246 ساعت به استراحت در تخت در وضعيت خوابيده به پشت محدود مي شوند كه منجر به ناراحتي و كمردرد مي شود. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير طول مدت استراحت مطلق در تخت و حفظ كيسه شن بر شدت كمردرد بيماران پس از آنژيوگرافي عروق كرونر انجام شد. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه كارآزمايي باليني است. تعداد 228 بيمار با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند. گروه كنترل به مدت 4 ساعت با كيسه شن و 6 ساعت بعد از برداشتن كيسه شن (جمعاً 10 ساعت) استراحت مطلق داشتند. گروه مداخله 1 به مدت 2 ساعت با كيسه شن و 6 ساعت بعد از برداشتن كيسه شن (جمعا ً8 ساعت) و گروه مداخله 2 به مدت 4 ساعت با كيسه شن و 3 ساعت بعد از برداشتن كيسه شن (جمعاً 7 ساعت) استراحت مطلق داشتند. شدت كمردرد بيماران در هر سه گروه در بدو ورود به بخش، ساعت دوم، چهارم، ششم، هشتم، دهم و صبح روز بعد از آنژيوگرافي با استفاده از مقياس عددي درد ارزيابي شد. نتايج: هيچ كدام از بيماران در گروه هاي كنترل و مداخله دچار عوارض عروقي و اختلالات هموديناميك نشدند، بيماران گروه مداخله 2 با زمان استراحت كل 7 ساعت در مقايسه با دو گروه ديگر مطالعه درد كمر كمتري داشتند (001/0 P;). نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه كاهش زمان استراحت بيماران در تخت و حفظ كيسه شن ضمن آنكه عوارض عروقي و هموديناميكي را به دنبال ندارد، به طور قابل توجهي با كاهش در ميزان بروز درد كمر همراه است.