بررسي تاثير خوش بيني مديران و عدم تقارن اطلاعاتي ناشي از آن بر روي ريسك سقوط قيمت سهام

پژوهش حاضر به بررسي تأثير اعتمادبه نفس كاذب مديران (خوش بيني مديران) و عدم تقارن اطلاعاتي ناشي از آن بر ريسك سقوط قيمت سهام مي پردازد. اين مطالعه، بر اساس اطلاعات منتشره از سوي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زماني سال هاي 1389 تا 1394 با انتخاب نمونه اي شامل 211 شركت انجام پذيرفته است. آزمون فرضيه هاي پژوهش با استفاده از برآوردگرهاي داده هاي پانلي در مدل هاي رگرسيون لوجستيك، مدل پانلي و رگرسيون تعميم يافته (EGLS) انجام پذيرفته است. بدين منظور خوش بيني مديران بر اساس سه معيار دقت پيش بيني سود، مازاد مخارج سرمايه اي و باقي مانده مدل رشد شركت اندازه گيري و اثر آن ها بر سه شاخص ريسك سقوط قيمت سهام، شامل بازده خاص سهام شركت، ضريب منفي چولگي بازده خاص و نسبت انحراف استاندارد بازده خاص، مورد آزمون قرار گرفت. نتايج حاصل از آزمون فرضيه هاي پژوهش، حاكي از آن است كه خوش بيني مديران، ريسك سقوط قيمت سهام را بر اساس هر سه شاخص اندازه گيري آن، به طور معناداري تحت تأثير قرار مي دهد. همچنين، خوش بيني مديران بر رابطه بين عدم تقارن اطلاعاتي و ريسك سقوط قيمت سهام تأثيرگذار بوده و اين رابطه را تشديد مي نمايد. اصالت و نوآوري اين پژوهش اعتنا به بعد رفتاري مديران در برخورد با تصميمات سرمايه گذاري در شركت ها و استفاده از معيارهاي تركيبي در اندازه گيري اين رفتار مي باشد. دستاورد آن نيز ارائه ديدگاهي است تا از طريق آن بتوان به تبيين رفتار مديران جهت جلوگيري از نوسانات ناگهاني قيمت سهام نشأت گرفته از تصميمات مديران و ايجاد شفافيت اطلاعاتي در بازار سرمايه پرداخت.