مطالعه و بررسي اثر پراكندگي حاصل از بافت نرم بدن در تصويربرداري پت به روش مونت‌كارلو

ممقدمه:در تصويربرداري پت احتمال دارد، يك يا هر دو گاماي نابودي قبل از رسيدن به آشكارساز بر اثر اندركنش كامپتون در بدن از مسير خود منحرف شوند و خطاي پراكندگي را ايجاد كنند. روش بررسي:اين مقاله كه يك پژوهش شبيه سازي مونت كارلويي است، به بررسي اثر بافت نرم بدن بر اين خطا مي پردازد.به اين منظور به وسيله كد شبيه سازيMCNPX، حلقه آشكارساز دستگاه پت/سي تي مدلBiographTM6به همراه يك هندسه ساده از بافت نرم شامل كره اي به مركز حلقه پت با شعاع هاي مختلف (از 0.5 تا 30 سانتي متر) و با در نظر گرفتن دو نوع توزيع مكاني براي چشمه گامايkeV511 -;نقطه اي و حجمي كروي با توزيع يكنواخت (حجمي) شبيه سازي شد. نتايج:بافت نرم اطراف چشمه نقطه اي و حجمي، طوري پرتوهاي گاما را پراكنده مي كند كه افت انرژي آن ها كم و تقريباً تمامي آن ها در محدوده پنجره انرژي ثبت مي شوند. بافت نرم اطراف چشمه نقطه اي در فاصله 8 تا 12 سانتي متري از چشمه و براي چشمه هاي حجمي كروي با توزيع يكنواخت، در فاصله 8 سانتي متري از مركز چشمه، بيشترين اثر پراكنندگي را در تصويربرداري پت دارند. اثرات پراكنندگي بافت نرم در اطراف چشمه نقطه اي از چشمه حجمي بيشتر است. نتيجه گيري:در تصويربرداري پت اثر پراكنندگي اندام هاي مجاور محل توزيع راديودارو بيشتر از اندام هاي غير مجاور است. براي بافت نرم با ضخامت بالا(بيشتر از شعاع 20سانتي متر) اثر افت زوج گاماهاي نابودي در كنار اثر پراكندگي ديده مي شود.با توجه به نتايج اين تحقيق براي ميزان افزايش دوز تزريقي به بيماران چاق، فاكتور ضخامت بدن بيمار در ناحيه شكمي مي تواند جايگزين دقيق تري براي وزن بيمار باشد.