تحليل تعامل نشانه- معناشناختي ميان كلام و كارتون: توسعۀ دامنۀ مفهومي اصطلاحات زباني و كاربرد خلاق آن‌ها

اين مقاله با هدف ارزيابي تأثير تعامل كلام و كارتون در روند آموزش اصطلاحات زبان انگليسي به فارسي زبانان گردآوري شده است. مسئلۀ اين پژوهش اين است كه چگونه كارتون در تعامل با اصطلاحات زباني، فضاي معناسازي را از يك فضاي معنايي غير قابل پيش بيني به فضايي خلاق تغيير مي دهد و چگونه اين تعامل، فضايي خلاق را براي توسعۀ مفهومي اصطلاحات زباني رقم مي زند. براي ارزيابي فرضيات اين پژوهش، با استفاده از رويكرد نشانه ـ معناشناسي ديداري و روش تحليل گفتماني، تأثير قرارگيري كارتون در كنار اصطلاحات زباني در مورد جامعۀ آماري اين پژوهش ـ كه شامل 60 زبان آموز در سطح متوسط زبان انگليسي و بالاتر، شامل 30 دختر و 30 پسر از مناطق شمال و جنوب شهر تهران بودند ـ بررسي شد. فرضيات اين پژوهش عبارت اند از اينكه كارتون مي تواند از طريق تعامل فضاي نشانه اي، تزريق شناختي جديد و گسترش دامنۀ تخيل، توسعۀ معنايي اصطلاحات زباني را درپي داشته باشد و كلام و كارتون مي توانند از طريق ايجاد فضاي ارجاعي، ورود به ابعاد گفتماني و توسعۀ بازي زباني در فضاي بين نشانه اي، سبب كاربرد خلاق اصطلاحات زباني شوند.