پيش‌بيني بهزيستي تحصيلي بر اساس خود - دلسوزي دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر ياسوج

هدف پژوهش، بررسي رابطه‌ي خود - دلسوزي و بهزيستي تحصيلي دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر ياسوج با روش همبستگي، بوده است. از جامعه مذكور 300 نفر نمونه با روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله اي انتخاب شد. مقياس خود دلسوزي نف (2003) براي سنجش مؤلفه‌هاي خود دلسوزي و مقياس بهزيستي تحصيلي كاپلان و ماهر (1999) براي سنجش مؤلفه‌هاي بهزيستي تحصيلي مورد استفاده قرار گرفت. نتايج حاصل از تحليل كانني نشان داد؛ تركيب خطي مؤلفه‌هاي خود دلسوزي (مهرباني به خود، خود داوري، ويژگي مشترك انساني، انزوا، ذهن‌گاهي و بيش‌همانندسازي) با تركيب خطي مؤلفه‌هاي بهزيستي تحصيلي (علاقه به مدرسه، خود كارآمدي ادراك شده ي تحصيلي و رفتارهاي مخرب) همراه است. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون نشان داد؛ مؤلفه‌ي ذهن‌آگاهي به طور مثبت و مؤلفه‌ي خود داوري به طور منفي، مؤلفه‌ي علاقه به مدرسه را پيش‌بيني مي كنند. مؤلفه‌ي ويژگي مشترك انساني به طور مثبت با مؤلفه‌ي خودكارآمدي ادراكي تحصيلي مرتبط است و مؤلفه‌ي انزوا نيز به طور مثبت با مؤلفه‌ي رفتارهاي مخرب ارتباط دارد همچنين مؤلفه‌ي بيش‌همانندسازي به طور منفي، مؤلفه‌هاي علاقه به مدرسه و خودكارآمدي ادراك شده‌ي تحصيلي و به طور مثبت مؤلفه‌ي رفتارهاي مخرب را پيش‌بيني مي‌كند. در تحليل رگرسيون، مؤلفه‌ي مهرباني به خود، هيچ‌گونه ارتباطي با مؤلفه‌هاي بهزيستي تحصيلي نشان نداده است.