بررسي اثربخشي بخش آمادگي جسماني درس سلامت و تربيت بدني پايه ششم ابتدايي

هدف پژوهش، سنجش اثربخشي بخش آمادگي جسماني درس سلامت و تربيت بدني پايه ششم ابتدايي بر مبناي حيطه‌هاي تربيتي بلوم (شناختي، عاطفي و رواني حركتي) در بين دانش‌آموزان پسر دوره ابتدايي شهر اروميه بود. روش پژوهش نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون به همراه گروه كنترل و از نوع كاربردي بود. ابزارهاي گردآوري داده‌ در حيطه عاطفي و شناختي پرسشنامه‌ي محقق‌ساخته بود كه روايي سازه آن با استفاده از تحليل عاملي اكتشافي و تأئيدي در مطالعه‌ي مقدماتي مورد تأئيد قرار گرفت. پايايي ابزار نيز در محاسبه آلفاي كرونباخ 0.95 به دست آمد. براي سنجش حيطه‌ي رواني حركتي از آزمون تركيبي و آزمون استاندارد ايفرد برتر، استفاده شد. جامعه‌ي آماري پژوهش كليه دانش‌آموزان پايه‌ي ششم ابتدايي بودند كه از بين آن‌ها 60 نفر به عنوان نمونه‌ي پژوهش انتخاب و در دو گروه؛ آزمايش (۳۰ نفر به شيوه جديد) و گواه (۳۰ نفر به روش سنتي) تفكيك شدند. از آزمون مانوآ براي بررسي تفاوت‌هاي بين گروهي در حيطه شناختي و عاطفي و نيز از آزمون تي جفتي براي بررسي تغييرات درون‌گروهي حيطه‌ي رواني حركتي به علاوه از آزمون تي مستقل براي مقايسه بين گروهي در اين حيطه، استفاده شد. نتايج نشان داد مؤلفه‌هاي حيطه شناختي، عاطفي و رواني حركتي در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه در پس‌آزمون، افزايش معني‌دار داشتند لذا اجراي برنامه آمادگي جسماني درس سلامت و تربيت بدني پايه ششم ابتدايي تاثير بيشتري نسبت به شيوه‌ي آموزش سنتي، داشته است و لذا مي‌تواند به رشد و توسعه متعادل‌تر و متوازن‌تر دانش‌آموزان در حيطه‌هاي تربيتي بلوم (شناختي، عاطفي و جسماني) كمك نمايد.